Smith Woodhouse

Smith Woodhouse is een van de minder aansprekende leden van de Symington-groep. Het bedrijf wordt zelfs door de eigenaren laag ingeschat. Smith Woodhouse werd in 1784 opgericht door Christopher Smith, die onder meer parlementslid en burgemeester van Londen was. Aan het begin van de 20^e eeuw werd het bedrijf overgenomen door W. & J. Graham. Toen Graham in 1970 werd gekocht door Symington, kwam ook Smith Woodhouse in handen van dit concern. In de Graham-tijd werd Smith Woodhouse als een tweederangs portproducent gezien. Symington lijkt deze ideeën te hebben overgenomen, ondanks dat Smith Woodhouse een paar zeer goede portwijnen maakt.
 
Een klein deel van de portwijnen van Smith Woodhouse, ongeveer 8 procent, komt van de eigen wijngaard Santa Madalena in de Rio-Tortovallei. De rest wordt gekocht en verwerkt bij Bomfim en de wijnfabriek die Symington in de jaren ’90 heeft gebouwd. De meeste portwijnen worden, net als veel andere Symington-producten, gemaakt door middel van autovinificatie, een proces dat in de Douro-streek bijna heilig is, maar elders ter discussie staat.
 
Onder het Smith-Woodhouselabel worden circa een kwart miljoen vaten port geproduceerd. Het bedrijf maakt een reeks van prima, maar onopvallende ruby, tawny en witte port, die zowel onder het eigen label als onder merknamen van andere handelaren worden verkocht. De naam Smith Woodhouse staat dan nog wel op het etiket, maar iedere handelaar heeft een ander mengsel.
 
Het paradepaardje van het merk zijn de premium-portwijnen, en dan met name de late bottled vintages, die traditioneel van stijl zijn. Zij rijpen slechts vier jaar op hout en worden dan ongefilterd gebotteld, zodat ze in de fles kunnen narijpen. Ze worden pas op de markt gebracht als ze op dronk zijn, tussen zes en tien jaar na het bottelen. Deze wijnen lijken veel meer op vintage port dan de meeste LBV’s en moeten vanzelfsprekend worden gedecanteerd.