Product toegevoegd aan jouw offerte. Ga naar de offerte pagina om jouw offerte aan te vragen, dan nemen wij zo spoedig mogelijk contact met je op.
Fonseca is een van de beste portmakers. Zelfs bij de concurrent staat het bedrijf in zeer hoog aanzien. Het bedrijf is in eigendom van Taylor, maar de dagelijkse leiding is nog steeds in handen van de Fronseca-Guimaraensfamilie. Het bedrijf dateert van 1822, toen Manoel Pedo Guimaraens een handelsbedrijf in Porto kocht met de naam Fonseca & Monteiro. Kort na de aankoop bleek hij aan de ‘verkeerde’ kant te staan in een smerig politiek machtsspel en was hij gedwongen naar Engeland te vluchten, verstopt in een wijnvat. Tijdens zijn ballingschap kreeg het bedrijf een steeds grotere naam en werd het een van de grootste portexpediteuren. Het hoofdkantoor bleef tot 1927 in Londen en keerde daarna terug naar Porto. In 1948 verkochten de compagnons hun aandelen aan Taylor, Fladgate & Yeatman, die inmiddels door een huwelijk familie van elkaar waren geworden en die nog steeds eigenaar zijn van het bedrijf. Het verenigen van de krachten is voor beide partijen gunstig geweest. Taylor kreeg een extra paard om op te wedden en voor Fonseca betekende het meer macht op de markt en meer knowhow. Ze hebben dit bereikt zonder daarbij hun eigen stijl op te geven. Ze lijken op elkaar en vullen elkaar zeker aan, maar zijn desalniettemin verschillend. De wijngaard Panascal in de Távora Vallei is het paradepaardje van Fonseca. Het was een van de eerste quinta’s die de deuren openden voor het publiek. Het hele jaar door worden er audiotours gegeven. Toeristen kunnen zien hoe port wordt gemaakt en krijgen een rondleiding over de wijngaarden waar ze de terrassen en het spectaculaire landschap van Távora kunnen bekijken. Panascal ligt voor het grootste deel op het zuiden, wat een perfectie ligging is. Begin jaren ’90 is een groot deel van het land opnieuw bebouwd met patamares. Hoewel het pas in 1978 werd gekocht, leverde het land al jaren een belangrijk aandeel in de Fonseca-blend. Andere quinta’s van Fonseca zijn St. António en Quinta de Cruzeiro in de Vale de Mendiz. Dit zijn allemaal klasse A-wijngaarden die al druiven leverden lang voordat ze eigendom van Fonseca waren. Ze zijn, zoals de meeste quinta’s, niet open voor het publiek. Alle druiven van de bedrijfsquinta’s worden met de voet getreden. Waarschijnlijk heeft Fonseca de grootste lagar van de Douro. Deze werd in Panascal geïnstalleerd vanwege de toegenomen productie in de jaren ’90. Het bouwen van de lagar heeft voor extra ruimte gezorgd, die goed is benut: een uitbreiding van de eetkamer. Omdat Fonseca lange tijd vanuit Londen heeft gehandeld, beschouwt het bedrijf zichzelf eerder als een Brits dan als een Portugees huis. Het karakter van de wijnen is duidelijk Brits: soepele vintages met een lange levensduur en fruitige tawny’s. Als twee verschillende huizen deel uitmaken van dezelfde groep, is het verleidelijk om de stijlen te vergelijken. Taylor maakt hele sterke, gestructureerde wijnen, terwijl die van Fonseca op de een of andere manier iets grootser en pittiger zijn en iets meer aroma hebben. De twee huizen zijn even goed. Een opmerking over de vintage-wijnen: de wijnen van de beste jaren krijgen het etiket ‘Fonseca’ vintage. Als de wijnen goed, maar niet spectaculair zijn, wordt het tweede etiket, ‘Fonseca Guimaraens’, gebruikt. Deze komen meestal pas uit als ze klaar, of in ieder geval bijna rijp zijn. In feite zijn ze hetzelfde als single-quintamerken, alleen hebben ze de mogelijkheid om een blend te maken van meer dan één quinta. Bij Fonseca-Guimaraensvintage krijgt u echt waar voor uw geld, gelet op de prijs en de rijpheid. Om de verwarring nog groter te maken zijn der de laatste jaren ook af en toe single-quintawijnen van Quinta do Panascal gekomen. Deze zijn duidelijk minder complex dan de Fonseca-Guimaraenswijnen. Dit kan een gevolg zijn van de jonge wijnstokken op Panascal (naarmate wijnstokken ouder worden, neemt de opbrengst af, maar de kwaliteit en de complexiteit namen toe), of het komt gewoon doordat ze van één plek komen. Consumenten krijgen zo wel de kans om op de fles gerijpte Fonseca-wijnen te drinken voor een prijs die een stuk aantrekkelijker is dan die van de Fonseca-Guimaraensvintages.